Kinesist en fasciatherapeut Bart De Waele
Bart De Waele heeft jarenlang een kinépraktijk gecombineerd met een semiprofessionele en later professionele voetbalcarrière.
In die periode verdiepte hij zich in de sportkinesitherapie en revalidatie op maat van diverse sporters.
Hij had het voorrecht zelf veel behandeld geweest te zijn door inspirerende therapeuten en heeft daarbij aan den lijve verschillende manieren van behandelen ervaren. Dit zowel vanuit de klassieke als de meer complementaire manier van werken. Die ervaringen verruimden zijn horizon.
Daarnaast volgde hij verschillende opleidingen: 2 jaar osteopathie, lymfedrainage methode Vodder en verder verschillende kortere modules (veilig cervicaal manipuleren, ‘nerve gliding technics’, klassieke- en kinesiotaping e.a.).
Begin de jaren 2000 volgde hij de Myofasciale therapie of Dry Needling (Triggerpoints) die hij tot op heden gebruikt als pijnbehandeling.
In 2007 startte hij de opleiding Fasciatherapie methode Danis Bois (mdb) die het fundament vormt waarop hij de laatste jaren steunt.
‘Fasciatherapie mdb intrigeerde me. Door de jaren heen waren collega’s en patiënten altijd enthousiast over de manier van werken bij fasciatherapie. Op een opendeurdag was ik concreet aangesproken met de volgende zin: ‘Fasciatherapie creëert de omstandigheden, via de anatomische kennis en een specifieke manier van werken, die het zelfregulerend en zelf genezend vermogen van de patiënt en de persoon aanspreekt’. Dit was voor mij de trigger om de opleiding te starten.’
‘Wat me sterk aanspreekt in de aanpak van de Fasciatherapie is dat we ons richten naar de vraag van de patiënt en de persoon. Komt iemand binnen met een geblokkeerde nek of onderrug, dan gaan we voor een manuele structurele aanpak, verrijkt met nieuwe invalshoeken en een oefentherapie die naast klassieke oefeningen bewegingskettingen in gang steekt. Dit met aandacht voor de globaliteit, de kwaliteit van de beweging en de sensorimotorische controle.
Bij sporters kunnen we, naast een lokale behandeling, een optimalisatie van hun bewegingspatroon bijbrengen.
Is de hulpvraag breder, beschrijft de persoon in de eerste sessie een samenhang van fysieke klachten, een onbehagen in zijn functioneren en/of een malende, drainerende gedachtestroom, dan verruimen we onze aanpak. Naast de manuele therapie, waarbij de traagheid een kenmerkende eigenschap is, brengen we dan ook een Perceptieve Pedagogie. We begeleiden patiënten om een andere relatie en voeling te laten krijgen met hun lichaam. Ze terug een mate van rust te laten ervaren in hun lichaam.
Vanuit dit lichaamsbewustzijn gebeurt het vaak dat die mensen dan anders kijken naar hun continue gedachtestroom en hun nerveuze handelen. Er komt meer harmonie tussen denken, voelen en handelen. In dit proces kunnen wij ze ondersteunen.
Dit alles vertrekt vanuit het lichaam. Wij zijn kinesitherapeuten: het lichaam staat centraal. We helpen hen luisteren naar dit unieke lichaam. Woorden geven aan hun perceptieve/lichamelijke ervaring, helpen hen om dit bewust te maken en in het dagdagelijkse te implementeren.’